Colinda 's missie 7

13 februari 2016 - Harper, Liberia

Lieve allemaal,

Weer een nieuw verhaal over mijn leven in Liberia.
We zijn nog steeds in Maryland, Cape Palmas. We zijn hierheen gereisd om onze lieve sis Beth te begraven.
Alles is een beetje snel gegaan zodat geen van ons zich goed heeft kunnen voorbereiden.
Wij dachten dat Beth op 2 februari al begraven zou worden, maar door niet zo'n goede communicatie, zijn wij hier nu al, en zullen blijven tot na de begrafenis op 9 februari.
We zijn druk met de voorbereidingen voor het graf.
Alle "bouw" materialen kopen, het gat graven, tegels uitzoeken, noem maar op. Dingen die bij ons door de begrafenis ondernemer uit handen genomen wordt, of dat prima door iemand vanuit Harper gedaan had kunnen worden.
Maar goed, wij zijn haar familie hier, dus zullen er alles aan doen om het allemaal zo goed mogelijk te laten verlopen.
Wij father Henry, Remy, Phillipe, Morris en George logeren in het stadje de bisschop woont er net buiten.
Elke ochtend, middag en avond gaan we naar zijn huis om te eten.
Na het eten ga ik vaak met father Henry op pad om de spullen voor het graf te regelen. Father Phillipe en father Remy gaan meestal terug naar ons logeeradres, die twee kletsen en lachen wat af. Zij hebben samen, jaren lang op het seminar gezeten, en hebben elkaar, nadat ze vijf jaar geleden priester zijn geworden, niet meer gezien.
Soms ga ik ook naar de Compound om te schrijven of ik loop het stadje in om deze te bewonderen.
Maar eigenlijk vervelen wij ons en kruipen de dagen voorbij zonder dat ze enorm veel inhoud lijken te hebben.
Er is geen internet en het netwerk om te bellen, laat ook te wensen over,  dus we zijn afgesloten van iedereen.
Vrijdag gaan wij naar Sasstown, de plaats waar father Remy, Moses en Nick komen te wonen en te werken. Ook dit is een eind rijden, zo'n drie tot vier uur durende reis, dus vertrekken we vroeg.
Vandaag rij ik met de bisschop mee, deze houd niet van langzaam rijden, dus passeert de twee andere auto's en zet de vaart erin. Dit houdt in dat wij overal erg vroeg aankomen, alle plekken al hebben bekeken en nog steeds moeten wachten op de rest. Zij komen zo'n anderhalf uur later dan ons aan.
In Sasstown hebben we een kerkdienst waar Nick, Moses en father Remy geïntroduceerd worden en Beth wordt genoemd. Dan is er ook het besef dat het, vandaag, een week geleden is dat ze is overleden.
Sasstown is prachtig, het ligt aan de zee en heeft een goede sfeer. Ik denk dat Beth het hier geweldig naar haar zin gehad zou hebben.
Na de kerkdienst gaan we, Nick en ik,  naar de zee, waar wij beiden op onze eigen manier genieten van het hier zijn.
We gaan naar Grand Cess, hier word een kerk gebouwd, de bisschop heeft twee aannemers meegenomen om het werk hier te bekijken. Zij reden de hele tijd achter ons, maar het lijkt alsof ze verdwaald zijn of dat er iets gebeurd is met de auto. Dit laatste blijkt het geval.
De auto heeft een probleem,  wat gelukkig, tijdelijk,  opgelost kan worden.
Nu rijden wij achter hen aan en dit gaat vele malen langzamer. Als we eindelijk in Pleebo zijn, stoppen zij, en zetten de auto aan de kant. Een lekke band!  Hoeveel pech kun je hebben?
Gelukkig hebben we allemaal sterke mannen bij ons, die de band in no time hebben verwisseld. Uiteindelijk zijn we om 22:30 uur terug in het huis van de Bisschop.
Moe maar voldaan van een dagje Sasstown, de plaats waar father Remy, Moses en Nick komen te wonen en te werken.
Zaterdag 6 februari 2016, mijn verjaardag. Het is een vreemde dag vandaag. De bisschop probeert er toch iets leuks van te maken, hij heeft champagne gekocht en drankjes om te toasten op een nieuw levensjaar.
Smidddags worden wij verwacht in het mortuarium met de kist en Beth haar kleding.
De kist is door de lange reis wat beschadigd, dus we laten er een timmerman bij komen die de plekjes bijwerkt. Nick en ik dachten dat wij Beth vandaag moesten wassen en aankleden, maar dit blijkt maandag te gebeuren. Was er best wel wat nerveus over, de confrontatie met Beth, nadat ze een week geleden is verdronken. Maar Nick is sterk,  en staat naast me, wat veel rust geeft. Dus maandag komen we terug om haar te wassen en aan te kleden. Nadien gaan we bij de zusters langs om bloemen te bestellen voor maandag en dinsdag, hier geeft de bisschop aan dat ik jarig ben en krijg ik van de zusters een prachtig mooie roos. Door alles heen toch nog een fijne dag gehad.
Heb gezien dat ik enorm veel felicitaties via Facebook heb ontvangen,  maar omdat het internet niet werkt, kan ik ze niet lezen. Ook hebben verschillende mensen mij proberen te bellen,  maar ook het bereik is beperkt, dus ook geen telefoontjes ontvangen,  maar een fijn idee dat er zoveel mensen aan me denken.
Dank jullie wel.

Jullie kunnen me blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie.
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030 Creditnummer 2477
Ovv C.L.E. Janssen.
Voor Cristine Rose Taylor gebruik Creditnummer 2478.
Ovv C.Janssen  (Cristine Taylor)

Lieve en warme groet,

Colinda, Maryland, Cape Palmas, Liberia ♡

Foto’s