Colinda 's missie 4

Lieve allemaal,

Weer een nieuw verhaal over mijn leven in Tubmanburg.
Wederom wil ik jullie bedanken voor alle lieve reacties en mooie woorden die jullie me schrijven na aanleiding van mijn verhalen. Door deze lieve woorden voel ik me ondersteund in het hier zijn, het geeft me kracht en blijdschap die ik goed kan gebruiken in mijn werk, en in mijn leven hier.

Vrijdag 22 januari zijn we,(Beth, Nick en ik) met father George naar Monrovia gegaan. Het is gelukt om een bankrekening te openen, en father George heeft ervoor gezorgd dat wij ons rijbewijs konden ontvangen vandaag. Dus met andere woorden, een goede dag in Monrovia.
Nu ben ik bijna voorzien in de noodzakelijke documenten (verblijfsvergunning, Re-entry Permit, rijbewijs en een bankrekening), die mijn leven hier aangenaam kunnen maken.
Het bankpasje kan ik later ophalen, dit was niet mogelijk dezelfde dag voor elkaar te krijgen, maar dat geeft niet, dan heb ik een reden om naar Monrovia te gaan.
Beth en Nick hebben van alles gekocht, beddengoed, potten en pannen, matrassen en bedden, voor hun missie in Sasstown, Cape Palmas.
Zij zullen dinsdag 26 januari vertrekken, een ongeveer twintig uur durende reis, dit is ver weg van waar ik woon, dus wij zullen elkaar weinig zien. Jammer, we hebben nu net een leuke band met elkaar opgebouwd, en dan moeten we alweer afscheid nemen van elkaar.
Maar goed dat wisten we, dat is onze missie.
Zaterdags is onze schoonmaak dag, dit nemen we ontzettend serieus.
Dus het huisje (onze Casa Nova) wordt goed onder handen genomen en er word een kattenbak voor Kitty gemaakt.
Dit maken we van ons oude aanrechtblad (wasbak), een geweldige oplossing.
Smidddags ga ik kijken bij het kerkkoor, maar dat blijkt niets voor mij te zijn. Niet echt swingend en uitnodigend, dit had ik verwacht en gehoopt te vinden. Toch wil ik wel graag de samba of de drum leren spelen, dus misschien een muziekleraar vragen mij dit te leren. Dit kan allemaal als ik mijn eigen stekje heb en meer gesetteld ben.
Nu is alles nog wat onwennig en niet eigen. Denk dat dit wel komt als mijn huisje in de Mary’s Meals compound klaar is. Heb nu nog geen flauw idee wanneer dit zal zijn, dus ik wacht geduldig af, maar er wordt gezegd dat dit binnenkort zal zijn.
Zondag ga ik naar de acht uur mis, father Gary wil me graag bij de 11uur mis, maar ik wil graag naar de mis voor de blinden uit Tubmanburg. Wil namelijk graag met deze groep gaan samenwerken, dus is het fijn om hen te ontmoeten in de kerk. Het was een wat rommelig ongeorganiseerde viering.
Het begon ermee dat het hek van de school compound niet was geopend.
Dus de mensen stonden voor een dichte deur te wachten (normaal wordt het hek geopend door iemand van de missie).
Toen ze uiteindelijk in de kerk aankwamen, ging dit gepaard met veel lawaai.
De eerste persoon kwam, al luid pratend aan de telefoon, binnen (lachwekkend).
Daarna volgde de hele groep, en voordat zij allen plaats hadden genomen waren we 20 minuten verder.
Het was een heerlijke ochtend mis, denk dat dit mijn vaste zondagsviering wordt, fijne sfeer en leuke mensen.
Na de kerkdienst spreek ik John Harrison, mijn collega van Mary’s Meals. Wij hebben het plan om iets op te zetten voor de blinden uit Tubmanburg, dus het is belangrijk hen regelmatig te zien en te spreken.
We maken vandaag direct een afspraak voor een meeting, met de hele groep blinde mensen uit Tubmanburg, dit zal woensdag 27 januari zijn om 10uur.
Leuk om ergens vanaf het begin bij betrokken te worden, kan dit mijn "eigen" project maken, hier mijn "eigen" vorm aangeven. Heb er zin in! !!
Maandag begin ik met werken bij het Mary’s Meals project, de Oscar Romero School for the Deaf.
Mijn werkdag begint om 07:00 uur en eindigt om ongeveer 15:00 uur.
Maandag en woensdag, heb ik van 16:00 uur - 17:30 uur gebarentaal les.
Nu woon ik nog bij father Gary in de Casa Nova, dus moet ik lopen naar de Mary’s Meals compound.
Het is een beetje heuvelachtig in Bomi hills, dus klimmen en dalen, lopend over onverharde wegen in de vroege ochtend.
Het is dan nog heerlijk rustig, iedereen ontwaakt en het stadje begint langzaam tot leven te komen. Een bijzonder fijne wandeling om de dag mee te beginnen.
Maandag ga ik met Solomon, een leraar/vertaler van de Oscar Romero School (ORS), naar de vocational training school in Tubmanburg.
Hier wordt vandaag een toelatingstest afgenomen.
Één van onze studentes hoopt toegelaten te worden tot deze opleiding, zij wil graag timmervrouw worden.
Solomon is daar, om via gebarentaal alles wat gezegd wordt te vertalen. Bijzonder hoe dit allemaal werkt.
Het biedt een persoon die doof is zoveel meer mogelijkheden om mee te doen in de maatschappij. Voel me super trots dat ik onderdeel uit maak van deze missie.
De gebarentaal les neem ik erg serieus, afgelopen weekend heb ik werkelijk geoefend om in ieder geval het alfabet te kunnen spellen/gebaren. Dat wierp haar vruchten af tijdens de les, ik kon zelfs John Harrison helpen zijn vingers goed te zetten.
De leerlingen Esther en Edwin helpen ons geweldig goed, en maken het leuk deze taal te leren.
Vindt het werkelijk zo ontzettend leuk om te doen, wordt daar erg blij van.
Dinsdag komen er mensen van het ministerie van onderwijs en speciaal onderwijs.
We hadden een leuk programma in elkaar gezet, waardoor onze bezoekers alle facetten van de school gezien hebben.
Wij zijn erg enthousiast over het bezoek, en hopen werkelijk dat het vruchten afwerpt in de toekomst.
Support in betaling van salarissen voor de leraren, mogelijkheden om onze afgestudeerde studenten door te laten leren en nog veel meer waar wij op hopen.
Natuurlijk hou ik jullie op de hoogte van de ontwikkelingen wat betreft de samenwerking met het ministerie van onderwijs. Het was volgens mij een geslaagde dag, ik had er een erg goed gevoel bij.
Woensdag hebben we onze ontmoeting met de blinden uit Tubmanburg gehad.
Een goede groep die aanwezig was met heldere vragen en suggesties.
Ze willen graag support in vocational training (zeepmaken, landbouw en weven).
Als groep moeten zij nu bedenken wat ze willen gaan doen en wat de mogelijkheden zijn, dan komen wij hier in februari op terug, in onze volgende meeting.
Dan gaan wij samen kijken waar wij kunnen ondersteunen en wat de mogelijkheden zijn.
Ontzettend leuk om er vanaf het begin bij betrokken te zijn. Hoop ook écht dat dit een goede vorm gaat krijgen in de toekomst.
Het is heerlijk te merken dat mijn werk bij Mary’s Meals en de Oscar Romero School, meer vorm krijgt.
Het geeft me enorm veel energie en word er zo ontzettend blij van om bezig te zijn met de mensen om mij heen.
Ook heb ik het gevoel steeds beter mijn weg te kennen in Tubmanburg zelfs al een paar binnendoor weggetjes.
Zo langzamerhand burger ik in, in Bomi hills.
Lieve allemaal, dit was het weer voor deze keer.

Jullie kunnen me blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie.
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030 Creditnummer 2477
Ovv C.L.E. Janssen.
Voor Cristine Rose Taylor gebruik Creditnummer 2478.
Ovv C.Janssen (Cristine Taylor)

Lieve en warme groet,

Colinda, Tubmanburg Liberia ♡