Colinda's Missie 61
14 oktober 2018 - Tubmanburg, Liberia
Lieve allemaal,
Hier weer een nieuw verhaal over mijn leven in Liberia.
Na een ontzettend heftige en emotionele tijd in Nederland ben ik op 7 oktober terug gevlogen naar Liberia.
Uitgezwaaid en weggebracht door mijn lieve familie en vrienden. Een emotioneel afscheid van het ouderlijk huis en Nederland.
Maar het is goed om terug te gaan naar huis, naar mijn "familie" in Tubmanburg, het is goed zo. Na een turbulente vlucht landen we in een warm broeierig Liberia. Hier staan ze al op me te wachten en word ik omarmd en geknuffeld omdat ze blij zijn dat ik terug ben en veilig thuis ben gekomen.
Zo voelt het nu ook, het is fijn om terug te zijn. De volgende ochtend word ik wakker gemaakt door Bindu welke aan mijn nieuwe ijzeren deur zit te rammelen.
Ja ik heb nu ijzeren deuren, deze zijn geplaatst na de roofoverval op 25 Juli jongstleden. Deze overval is ontzettend traumatisch geweest voor de mensen die er bij betrokken waren.
Om het huis van Father Garry is een hek geplaatst, vreselijk om te zien dat zo'n vriendelijk open compound veranderd is in een prison compound. Zo lijkt het.
Father Garry heeft zelfs twee hondjes, hij houd niet echt van honden, om te waken en hen te beschermen.
Er is dus wel het één en ander veranderd. Booker, Zeinab en Patience komen met zelf gebakken koekjes en borrelnootjes. Morris komt en veel vrouwen uit de kerk komen hun sympathie betuigen voor het verlies van mijn vader en mij welkom heten in Tubmanburg. Eigenlijk heb ik de hele dag zoete inval van de mensen om me heen, ze zijn super blij mij weer terug te zien, dat ik hen niet vergeten ben.
Een mooi begin van het terugkeren naar huis in Tubmanburg, Bomi county.
De eerste twee dagen ben ik thuis om te settelen, alle bezoek te ontvangen en te landen. Woensdag ga ik naar Monrovia om boodschappen te doen, een hectische slopende dag. Brandende zon en ontzettend druk, ik kom eigenlijk niet verder dan Duala market. Hier koop ik de eerste benodigdheden voor de eerste dagen. Vrijdag ga ik terug naar de stad om afscheid te nemen van Tonia, daar zal ik ook andere Nederlanders ontmoeten, super gezellig. Waarschijnlijk ben ik het hele weekend druk, de verzorgers van de baby's en de kinderen die ondervoed zijn. Na de kerkdienst komt de gemeenschap om hun sympathie te betuigen voor het overlijden van mijn vader. Er wordt gezongen en gebeden voor mij en mijn familie in Nederland, voor alle mensen die ons zijn ontvallen. Houd moed en blijf geloven dat alles goed komt.
You see, am happy to be back in Liberia, West Africa.
Jullie kunnen mij blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie:
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030
Creditnummer 2478 Ondersteuning in mijn projecten.
Creditnummer 2477 Ondersteuning in mijn werk.
Ovv C.L.E. Janssen.
Lieve en warme groet,
Colinda ♡
.
Hier weer een nieuw verhaal over mijn leven in Liberia.
Na een ontzettend heftige en emotionele tijd in Nederland ben ik op 7 oktober terug gevlogen naar Liberia.
Uitgezwaaid en weggebracht door mijn lieve familie en vrienden. Een emotioneel afscheid van het ouderlijk huis en Nederland.
Maar het is goed om terug te gaan naar huis, naar mijn "familie" in Tubmanburg, het is goed zo. Na een turbulente vlucht landen we in een warm broeierig Liberia. Hier staan ze al op me te wachten en word ik omarmd en geknuffeld omdat ze blij zijn dat ik terug ben en veilig thuis ben gekomen.
Zo voelt het nu ook, het is fijn om terug te zijn. De volgende ochtend word ik wakker gemaakt door Bindu welke aan mijn nieuwe ijzeren deur zit te rammelen.
Ja ik heb nu ijzeren deuren, deze zijn geplaatst na de roofoverval op 25 Juli jongstleden. Deze overval is ontzettend traumatisch geweest voor de mensen die er bij betrokken waren.
Om het huis van Father Garry is een hek geplaatst, vreselijk om te zien dat zo'n vriendelijk open compound veranderd is in een prison compound. Zo lijkt het.
Father Garry heeft zelfs twee hondjes, hij houd niet echt van honden, om te waken en hen te beschermen.
Er is dus wel het één en ander veranderd. Booker, Zeinab en Patience komen met zelf gebakken koekjes en borrelnootjes. Morris komt en veel vrouwen uit de kerk komen hun sympathie betuigen voor het verlies van mijn vader en mij welkom heten in Tubmanburg. Eigenlijk heb ik de hele dag zoete inval van de mensen om me heen, ze zijn super blij mij weer terug te zien, dat ik hen niet vergeten ben.
Een mooi begin van het terugkeren naar huis in Tubmanburg, Bomi county.
De eerste twee dagen ben ik thuis om te settelen, alle bezoek te ontvangen en te landen. Woensdag ga ik naar Monrovia om boodschappen te doen, een hectische slopende dag. Brandende zon en ontzettend druk, ik kom eigenlijk niet verder dan Duala market. Hier koop ik de eerste benodigdheden voor de eerste dagen. Vrijdag ga ik terug naar de stad om afscheid te nemen van Tonia, daar zal ik ook andere Nederlanders ontmoeten, super gezellig. Waarschijnlijk ben ik het hele weekend druk, de verzorgers van de baby's en de kinderen die ondervoed zijn. Na de kerkdienst komt de gemeenschap om hun sympathie te betuigen voor het overlijden van mijn vader. Er wordt gezongen en gebeden voor mij en mijn familie in Nederland, voor alle mensen die ons zijn ontvallen. Houd moed en blijf geloven dat alles goed komt.
You see, am happy to be back in Liberia, West Africa.
Jullie kunnen mij blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie:
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030
Creditnummer 2478 Ondersteuning in mijn projecten.
Creditnummer 2477 Ondersteuning in mijn werk.
Ovv C.L.E. Janssen.
Lieve en warme groet,
Colinda ♡
.
