Colinda's Missie 59

21 augustus 2018 - Deventer, Nederland

Lieve allemaal,

Hier weer een nieuw verhaal over mijn leven in Liberia.
Helaas hebben Mommaluv en Natalis niiet het volledige bedrag opgehaald welke ze hadden begroot voor de pilot.
Het is nu puzzelen hoe we het project toch succesvol kunnen laten verlopen.
Er moet het ėėn en ander bezuinigt worden dus hebben we besloten de pilot van start te laten gaan na mijn verlof. Als ik in Nederland ben zullen we samen om tafel gaan om te kijken hoe we het project kunnen laten slagen.
Natuurlijk heb ik er vertrouwen in, het is Mandy altijd nog gelukt, om welke challange dan ook, succesvol af te ronden. Dus ook Mommaluv birth zal een groot succes worden hier in Liberia daar ben ik van overtuigd.
Zoals ik al vaker geschreven heb word de lijst met ondervoedde kinderen steeds langer.
Soms zie je merkbaar verschil.
Kinderen die eerst niet konden kruipen of lopen sterken aan en beginnen met kruipen of zelfs met lopen. Zo fantastisch om deel uit te maken van dat proces
De moeders of de zorgdragers vraag ik altijd de medicijnen te kopen
(folic acid en wormtabletten), ongeveer 0.50 cent, dan draag ik de zorg voor de melk en pap.
Vaak word dit serieus opgepakt, maar soms doet de zorgdrager of moeder niets met deze vraag en blijft zo'n kindje erg zwak.
Normaal gaan we, na verloop van tijd, als het niet beter gaat, naar de zusters van moeder Theresa. Maar sinds zij geweigerd hebben om zorg te dragen voor Sau vind ik het wel lastig om daar aan te kloppen met kinderen waarvan de zorgdragers soms niet serieus zijn.
Soms word ik boos en zeg dat ik mijn handen van het kindje aftrek als zij niets willen doen om hun kindje te helpen.
Af en toe lijkt het erop dat het hen absoluut niet raakt, dit vind ik super lastig. Zij geven dan aan dat alles in de handen van God ligt, dus buiten hen zelf.
Maar goed mijn missionaire leven is niet alleen maar vol succes verhalen. Het is soms moeilijk, uitzichtloos en vol tegenslag.
Maar nog steeds weet ik dat ik hier moet zijn Dit is mijn roeping.
Elke dag is het weer anders je kunt moeilijk plannen en weten hoe de dag verloopt.
Wat ik wel weet is dat het nooit saai of suf is.
Maar nu moet ik alles loslaten, voorbereiding op een onverwachte terugkeer naar Nederland.
In verband met privé omstandigheden heb ik in overleg met de SMA en Father Garry besloten om mijn verlof te vervroegen.
De terug reis datum staat op 13 juli.
Veel regelen voor de thuisblijvers, Lucky en Happy en de rest van de familie.
Het is onduidelijk hoe lang ik weg blijf dus veel geregel en gedoe.
Uiteindelijk, door de spanning en de stress krijg ik er malaria bij.
Ziek ga ik het vliegtuig in wat de reis emotioneel en erg heftig maakt.
Maar goed super fijn om weer voeten op Nederlandse bodem te zetten vooral omdat het weer ontzettend mooi is dus dat de overgang minder zwaar maakt.
Natuurlijk hoop ik dat het verblijf in Nederland fijn is en dat ik tot rust kan komen, om straks met hernieuwde energie mijn werk voort te zetten.

Jullie kunnen mij blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie:
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030


Creditnummer 2478 Ondersteuning in mijn projecten.
Creditnummer 2477 Ondersteuning in mijn werk.
Ovv C.L.E. Janssen.

Lieve en warme groet,

Colinda ♡

3 Reacties

  1. Marion:
    22 augustus 2018
    Sterkte Colinda!!! XXX
  2. Francis:
    24 augustus 2018
    Je bent een kanjer co!
    Sterkte met alles, en pas goed op jezelf xx
  3. José en Jan Kruijer:
    28 september 2018
    Dag Colinda, ik ben José. wij hebben elkaar in 2002 en 2004 ontmoet in Ghana. Daar op bezoek, samen met mijn zus Ivonne, bij onze oom pater Jaap Obdam. Misschien kan je ons nog herinneren.
    Toen al was je een bevlogen jonge vrouw die als lekenmissionaris wilde gaan werken.
    Met bewondering las ik je reisblog. En in Onze Krant van SMA las ik ook over jouw.
    Ik blijf je volgen en mijn man en ik wil je financieel steunen. Een hartelijke groet en veel goeds en kracht in je leven en werken.