Colinda's Missie 51

5 februari 2018 - Tubmanburg, Liberia

Lieve allemaal,

Hier weer een nieuw verhaal over mijn leven in Liberia.
Het is erg lang geleden dat ik jullie geschreven heb.
Ten eerste wil ik jullie een gezond, liefdevol en gelukkig nieuwjaar wensen.
En wil ik jullie bedanken voor alle support en lieve ondersteunende woorden in het afgelopen jaar.
Terug kijkend op vorig jaar voel ik, enerzijds dat ik tekort geschoten ben in mijn missionaire werk, anderzijds zie ik ook, dat ik voor mensen om me heen een verschil heb gemaakt. Er zijn voor de ander, zonder oordeel.
In vogelvlucht het jaar 2017 waarin er mooie, en minder mooie dingen zijn gebeurd. Deze waardevolle momenten zal ik met jullie delen.
Zoals mijn reis naar Sierra Leone, waar ik het graf van onze founder, Marion De Bresillac, heb bezocht, erg indrukwekkend en bijzonder.
Mijn verjaardag op een prachtig eiland heb gevierd en nieuwe mensen heb leren kennen een waardevolle reis naar ons buurland.
Op 20 maart 2017 is Massa, de moeder van Jerome en Jerry, overleden. Dus vanaf die tijd heb ik, met ondersteuning van jullie, de zorg over de tweeling op me genomen. Elke week heb ik hen SMA-1 melk kunnen gegeven totdat ze zes maanden oud waren.
Daarna heb ik hen "gewone" babyvoeding en melk gegeven tot januari dit jaar. Het zijn twee gezonde jongens die ik natuurlijk zou blijven volgen maar niet meer intensief ondersteun.
Ook heb ik een paar pogingen gedaan om met Yattah, Morris en Martha naar de oogarts te gaan in de stad. Helaas zijn deze pogingen, om een dokter te spreken en of gezien te worden door een arts, mislukt.
Op 21april vlieg ik met de KLM naar Nederland voor mijn verlof. Na een hectische periode van afronden en overdracht van de verschillende projecten ga ik naar Nederland om mijn familie en vrienden te zien.
Het was een warm welkom en een geweldige tijd die ik heb genoten. Erg bedankt hiervoor.
Als ik terug kom zijn er veel dingen veranderd, en op zijn gat komen te liggen. Ten eerste het verdrietige bericht dat Varney is overleden. Dat kleine mannetje dat zo ontzettend bang voor mij was, maar na een intensieve periode van samenwerken, zo ontzettend gek met mij was. Dit heeft me geraakt, elke dag de struggle van de mensen hier. Leven en dood staan hier zo dichtbij elkaar, dat je God elke dag bedankt voor het leven.
Sinds mijn terugkeer liggen de projecten allemaal stil en de mensen waarmee ik samen werkte willen zich niet meer inzetten, dit omdat ik hen geen salaris kan geven, en zij zich dus niet langer vrijwillig willen inzetten.
Maar goed, ik houd de moed erin en probeer nieuwe dingen uit, dingen die mij de moeite waard lijken om energie in te steken.
Met de mensen van de kerk, starten we een groep, die via de JPIC ( justice peace and integrity of creation) naar de gevangenis en het ziekenhuis gaan.
We gaan om samen met de mensen te bidden en hen te laten weten dat er mensen zijn die aan hun denken.
Dit heb ik een tijdje gedaan, maar Father Gary vond dat dit met een geselecteerd groepje verder moest gaan en ik zat daar niet bij.
Helaas maar misschien in de toekomst komt er weer gelegenheid om deze bezoeken te vervolgen.
Op 20 juni werd Musu Jah geopereerd, haar eerste operatie. Een ontzettend heftige ingreep voor zo'n klein meisje.
Maar alles is goed gegaan en kunnen we ons voorbereiden op een volgende operatie.
30 juni vlieg ik naar Maryland, Harper waar ik bij een Priester Wijding aanwezig ben. Heel erg bijzonder om dit mee te mogen maken.
Na mijn trip van Maryland komt er bezoek van uit Nederland. Marije komt drie weken hier, mee kijken in mijn leven in Liberia. We hebben geweldig leuke en intensieve weken gehad samen. Ze is zo enthousiast geworden over Liberia dat ze volgend jaar terug wil komen, en misschien voor langere tijd.
Booker en Zeinab zijn ondertussen ook naar Tubmanburg gekomen. Toen zij een beetje gesetteld waren is hun dochtertje Patience, gekomen, gezinshereniging.
Daarnaast heb ik hen opgestart met een oven zodat ze kunnen bakken en hun producten kunnen verkopen zodat zij onafhankelijk zijn.
Zij hebben inkomen en zijn ingeburgerd in Bomi county.
Samen met Booker en Zeinab probeer ik Hope for Life Liberia op te zetten.
Een project voor mensen met een handicap.
We proberen mensen met een lichamelijke handicap te trainen en in hun eigen kracht te zetten.
Te ondersteunen waar nodig en samen met hen kleine handeltjes op te zetten.
Na de training (catering, bakken, houtbewerking, zeep maken en Tailoring), is het plan om hen te ondersteunen zodat zij iets voor zichzelf op kunne zetten.
Zij worden geholpen met de opstart van een eigen business.
We hebben negen leden welke allemaal op hun eigenwijze willen investeren in dit project.
Zoals we weten is alle begin moeilijk, het is lastig om een goede start te maken met deze nieuwe organisatie.
Alles moet vanaf de grond opgebouwd worden, iets wat veel tegenslagen en teleurstelling geeft.
Dit is Liberia, een land dat veel uitdagingen kent en wat moeilijk is om dingen goed te plannen.
De leden van de organisatie zijn betrokken, maar als zij elders geld kunnen verdienen, komen ze niet naar de meeting of hun afspraken niet na. Iets wat frustrerend is maar daarnaast goed te begrijpen, er moet wel eten op de tafel komen.
We zijn bezig om samen te werken met Hope for Life Ghana, zij hebben een web site en veel ervaring.
Maar ook hier lopen we tegen obstakels aan.
Booker en Zeinab kennen Hope for Life en weten wat dit voor iemand met een handicap kan betekenen.
Hope for Life heeft hun leven verandert
Zij zijn dankbaar voor alle support en training die zij via Hope for Life hebben ontvangen, dit gunnen zij ook de mensen hier in Liberia.
As we say We look up to God and we know all things are possible with Him.
Direct na het bezoek van Marije komt Robin voor bijna drie weken hier in Liberia.
Helaas is het regenseizoen begonnen en zijn we erg beperkt in het rond reizen.
We kunnen bijvoorbeeld niet naar Massatin en Robertsport, waar Robin graag heen was gegaan. Alles komt stil te liggen als het regent. De wegen worden rivieren en dorpen zijn niet meer toegankelijk voor auto's. Toch hebben we een goede tijd gehad, niet zoals gehoopt, Robin had zich goed ingelezen in het land dus had bepaalde verwachtingen over te bezoeken plekken. Maar het was fijn om samen te zijn.
We (st. Dominic Mission) krijgen bezoek van de OLA zusters (een religieuze groep gerelateerd aan de SMA) komen kijken of zij hier in Liberia komen werken. De zusters zijn erg enthousiast, maar gaan ook nog naar Centraal Afrika en zullen in juni 2018, tijdens een vergadering, een keuze maken waar zij zullen gaan werken.
We hopen natuurlijk dat de keuze op Liberia valt, dit omdat wij de zusters heel hard nodig hebben. Zij kunnen een verschil maken, vooral voor meisjes.
Op 10 oktober zijn er verkiezingen, een nieuwe president zal gekozen worden.
Omdat er twintig kandidaten waren is er een tweede ronde waarna een president definitief gekozen zal worden.
Dit was even een spannend.
Veel Nederlanders zijn het land uitgegaan omdat ze bang waren voor rellen, plundering en gevechten.
Een spannende tijd voor Liberia en wat onrustig, mensen herinneren zich de oorlog als de dag van gisteren.
Daarnaast zijn er spanningen en mensen zijn voorzichtig met het uitgeven van hun geld. De koers van de Liberiaanse dollar is enorm gestegen, waardoor mensen meer te lijden hebben. Iedereen is in afwachting van een tweede ronde en een nieuwe president die hopelijk verandering kan brengen in Liberia.
Vanuit Nederland krijg ik zorgwekkende berichten over ziekte en onderzoeken die mensen moeten ondergaan. Spannend allemaal, nu voel ik de afstand des te meer. Het is lastig inschatten of ik naar Nederland moet gaan of hier in Liberia in spanning moet afwachten. Om direct weg te kunnen gaan moet ik natuurlijk wel eerst mijn papieren regelen, anders kom ik het land niet meer in.
Een periode van eenzaamheid en spanning, maar gelukkig met een "goede" afloop. Geen paniek en ik hoef niet terug naar Nederland.
Op vijf december word ik benadert door de principal van de Eric Zeinab school in Tubmanburg.
Hij belde mij om te vragen of ik hem kan helpen met zijn school.
De school wordt uitgebreid met drie klaslokalen. Hiervoor hebben ze materialen en ondersteuning nodig.
Het is een kleine school welke ik graag zou willen helpen.
Het lijkt me ontzettend leuk als deze school geadopteerd kan worden door een Nederlandse school. Hier ga ik dan ook direct mee aan de slag. Een nieuw project welke me direct veel energie geeft.
Op 8 december komt de baby van Yattah (De blinde vrouw uit Tubmanburg) te overlijden, dit meisje was erg ziek.
Elke keer heb ik haar naar het ziekenhuis gebracht en ze zijn samen drie maanden bij de zusters of Charity geweest, waar ze onderzocht is en TBC bleek te hebben.
Mommaluv was haar naam, Yattah was één van de MommaLuv moeders welke ondersteuning heeft ontvangen, en haar dochter de naam Mommaluv heeft gegeven. Yattah en Mommaluv zijn mensen die ik in mijn hart heb gesloten, waar ik veel voor gedaan heb. Een verdrietig bericht wat me wel raakt.
Op 26 december vind de tweede ronde van de verkiezingen plaats en het blijkt al snel dat George Weah onze nieuwe president is. Iedereen hoopt op verandering en een goede economie waar goederen weer betaalbaar zijn. De Liberiaanse dollar staat nu op 135.5 ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Hierdoor zijn dingen onbetaalbaar geworden voor de mensen. Het lijden is zichtbaar.
Hierdoor was het uitdelen van de kerstpakketten een waar succes. De mensen hadden nu iets om tijdens de feestdagen van te genieten. Het pakket werd vaak emotioneel maar vooral ontzettend dankbaar en ontvangst genomen. Dankbaar voor deze gift mogelijk gemaakt door jullie. Het was bijzonder en gaf mij weer het inzicht dat het missionaire werk hier nog steeds zo hard nodig is.
Tijdens kerst en oud en nieuw heb ik Friedl op bezoek. We zijn beide erg ziek en liggen meer in het ziekenhuis dan dat we gezellig samen kunnen rondreizen en dingen kunnen ondernemen.
Toch hebben we ontzettend genoten van het samen zijn.
Sisters in den vreemde.
We vieren het nieuwe jaar en hopen dat dit een sprankelend, gelukkig maar vooral gezond jaar gaat worden.

Jullie kunnen me blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie:
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030

Creditnummer 2478 Ondersteuning in mijn projecten.
Creditnummer 2477 Ondersteuning in mijn werk.
Ovv C.L.E. Janssen.

Lieve en warme groet,

Colinda, Tubmanburg-Liberia ♡

Foto’s

2 Reacties

  1. Tonia:
    6 februari 2018
    Prachtig en aangrijpend bericht om te lezen Colinda. Zo moeilijk moet het soms zijn om de moed te vinden om door te gaan. en zo gaaf moet het zijn als dingen wel lukken. Dat dubbele gevoel van en bij Liberia...
  2. Bouwe en Minke Rijpma:
    6 februari 2018
    Lieve Colinda, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Nog vele jaren erbij,,