Colinda 's missie 38
5 januari 2017 - Tubmanburg, Liberia
Lieve allemaal,
Ten eerste wil ik jullie een gezond, gelukkig en goed nieuw jaar wensen.
Hopelijk geeft 2017 jullie wat jullie wensen.
Het is een hele tijd geleden dat ik iets geschreven heb, dit komt doordat ik ontzettend druk ben geweest met allerlei activiteiten, maar vooral met de Mommaluv Challenge.
De voorbereidingen waren enorm hectisch, dit komt vooral doordat ik niets in één winkel kan kopen, en voor alles naar Monrovia moet, wat veel tijd en energie kost.
Gelukkig was alles klaar toen Mandy kwam en konden we de zestig Mommaluv-pakketten rond delen in de verschillende werkgebieden.
Het waren enorm hectische dagen voor mij, vooral omdat ik graag wou, dat de Mommaluv Challenge 2016, hier in Liberia een succes zou zijn. Maar ook dat Mandy met een positief en goed gevoel, over Liberia, mijn werk en mijn leven hier, naar huis zou gaan.
Veel mensen, ook het internet geven negatief reisadvies naar Liberia, het zou hier gevaarlijk zijn, niet veilig.
Maar ik ben hier nu een jaar en heb mij nog nooit onveilig of bedreigd gevoeld.
De mensen sluiten je in hun hart, doen er alles aan om je een goed gevoel te geven en je welkom te heten, maar vooral geven zij je het gevoel opgenomen te worden in de familie. Mandy was ook onder de indruk van mijn "familie" om mij heen, mensen die in mijn leven zijn en de band die wij met elkaar hebben, iets wat in nog minder dan één jaar is opgebouwd. Iets waar ik ook ontzettend dankbaar voor ben, ondanks het feit dat ik me soms eenzaam en onbegrepen voel, ben ik wel thuis hier in het fantastisch mooie Liberia.
We hebben de challenge succesvol afgerond, iets waar we beiden super blij mee zijn.
Het mooie van dit bezoek was, Mandy was een onbekende toen ze kwam, maar een sister toen ze ging.
Mommaluv thank you & Mandy we love you and we will miss you plenty ♡
Door de Mommaluv challenge, de water emmers, kreeg ik het idee om aan de armen en gehandicapten uit Tubmanburg (mensen die werkelijk niets en niemand hebben), een Kerstpakket uit te delen. Emmers gevuld met rijst, Coffee, thee, suiker en melk, kruiden en olie, zeep en ranja, gewoon iets lekkers om de Kerstdagen mee door te komen.
Dus toen Mandy weg was ben ik direct weer aan de slag gegaan om de Kerstpakketten te maken.
Father Gary had vier mensen van de kerk gevraagd om de meest kwetsbare mensen in Tubmanburg te zoeken en deze op een lijst te zetten.
Deze vier mensen zijn volgens mij huis aan huis langs gegaan en kwamen terug met een lijst van 101 namen.
Natuurlijk heb ik wel aangeven dat ik niet voor zoveel mensen een Kerstpakket kan kopen, dat red ik financieel niet.
Maar we hebben het aantal teruggebracht naar zestig mensen die wel iets extra's kunnen gebruiken.
Dus voor deze zestig mensen heb ik een Kerstpakket klaargemaakt, welke we hebben uitgedeeld in Tubmanburg, bij vooral oudere mensen, die weinig tot geen support hebben.
Tijdens het rond delen kwam ik in de verschillende communities van Tubmanburg, waar ik ontzettend geschrokken ben van de armoede in dit stadje. De mensen die ik ontmoet heb, hebben weinig tot niets, zijn alleen en er is niemand die voor hen zorgt.
Vreselijk wat een lijden, ik ben hier wel een paar dagen van onder de indruk geweest.
Twee zussen, waarvan de ene niet meer kan lopen, wonen samen, hebben beide geen kinderen, dus zorgen voor elkaar omdat er niemand anders is om voor hen te zorgen.
Doordat ik de emmer naar binnen bracht zag ik de zus die niet meer kan lopen in haar kamer.
Ze zat op een vies, door ontlasting en urine doordrenkt matras, ze kwam al een jaar niet meer buiten en gaf aan pijn te hebben.
Afgesproken dat ik haar een rolstoel geef zodat ze naar buiten kan, ook zal ik uitzoeken wat een nieuw matras kost zodat we haar kamer kunnen schoonmaken en er een nieuw matras met beschermhoes neer kunnen leggen. Daarnaast zal ik kijken of zij naar het ziekenhuis kan voor een check up.
De zus ook een ontzettend oude dame werkt nog op het land om eten voor hen beide te verbouwen, werk wat eigenlijk veel te zwaar is voor zo'n oude vrouw.
Een andere oudere dame zat in een ontzettend oude rolstoel, voor haar zal ik een rollator kopen waar zij mee kan lopen, maar ook op kan zitten. Ja zoals ik schreef, ben ik van deze huisbezoeken erg onder de indruk. Het heeft me een heel ander inzicht gegeven in mijn leven hier in Tubmanburg.
Er is veel bedrijvigheid, in het stadje, ik doe er af en toe wat boodschappen of ga uit om vrienden te ontmoeten. Hierdoor had ik een heel ander beeld van Tubmanburg, geen idee van de schrijnende armoede.
In Afrika hebben de mensen veel kinderen, kinderen die garantie zijn voor de oude dag. Als je dus geen kinderen hebt, heb je niemand die voor je kan zorgen als je oud, ziek of gehandicapt bent.
Dat is me nu duidelijk geworden tijdens de paar dagen dat ik de Kerstpakketten rond heb gebracht in mijn eigen woonplaats Tubmanburg.
Liberia is een van de armste landen in de wereld, ik dacht altijd dat dit meer zichtbaar was in Cape Mount of Gayahill waar ik elke week geconfronteerd wordt met armoede, maar nu weet ik dat er overal schrijnende armoede is in dit land.
Dat het goed is dat ik hier naar toe gezonden ben om mijn missionaire werk vorm te geven, en dat ik weet dat het nodig is om hier te zijn.
Dankbaar voor dit eerste jaar in Liberia Dankbaar voor alles wat ik opgebouwd heb en wat ik bereikt heb.
Het lijkt niet veel, maar ik weet, door mijn aanwezigheid hier, mijn zijn, kan ik een verschil maken in het leven van de mensen hier.
Dit jaar heb ik kinderen geholpen die zwaar ondervoed waren, kinderen die verbrand waren, gehandicapten zorg en aandacht gegeven, hulpmiddelen aangeboden om mensen te leren lopen, een activiteitencentrum opgezet voor ouderen, om samen te komen en verveling tegen te gaan, de varkensboerderij een nieuwe look gegeven waardoor de varkens niet meer het eten stelen van de mensen in de community, mensen die honger hadden eten gegeven, mensen geholpen met het opstarten van een eigen business en veel pasgeboren babies opgestart met een Mommaluv pakket, vriendschappen opgebouwd maar ook vrienden verloren. Veel activiteiten, veel ervaringen, veel ups en downs, mooie momenten maar ook verdrietige. Het eerste jaar heeft mij veel gebracht, ik weet dat ik hier moet zijn, en dat dit nieuwe jaar mij veel meer gaat brengen.
Dit omdat ik de weg weet, weet wat het regenseizoen betekent in dit land en wat ik nodig heb. Het wordt een geweldig mooi jaar dat weet ik zeker.
Maar ik heb dit niet alleen gedaan. Zonder jullie support, in welke vorm dan ook, was alles wat ik hier bereikt heb niet mogelijk geweest.
Dus allemaal ontzettend bedankt om naast mij te staan dit afgelopen jaar, mij te ondersteunen en in mij te blijven geloven.
Zonder jullie was dit werkelijk onmogelijk geweest.
Dus ik hoop dat jullie ook in dit nieuwe jaar aan mijn zijde blijven staan, meelopen en meeleven in mijn missionaire leven hier in Liberia
Bedankt voor alles.
Jullie kunnen me blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie:
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030
Creditnummer 2478 Ondersteuning in mijn projecten.
Creditnummer 2477 Ondersteuning in mijn werk.
Ovv C.L.E. Janssen.
Lieve en warme groet,
Colinda, Tubmanburg-Liberia ♡
Ten eerste wil ik jullie een gezond, gelukkig en goed nieuw jaar wensen.
Hopelijk geeft 2017 jullie wat jullie wensen.
Het is een hele tijd geleden dat ik iets geschreven heb, dit komt doordat ik ontzettend druk ben geweest met allerlei activiteiten, maar vooral met de Mommaluv Challenge.
De voorbereidingen waren enorm hectisch, dit komt vooral doordat ik niets in één winkel kan kopen, en voor alles naar Monrovia moet, wat veel tijd en energie kost.
Gelukkig was alles klaar toen Mandy kwam en konden we de zestig Mommaluv-pakketten rond delen in de verschillende werkgebieden.
Het waren enorm hectische dagen voor mij, vooral omdat ik graag wou, dat de Mommaluv Challenge 2016, hier in Liberia een succes zou zijn. Maar ook dat Mandy met een positief en goed gevoel, over Liberia, mijn werk en mijn leven hier, naar huis zou gaan.
Veel mensen, ook het internet geven negatief reisadvies naar Liberia, het zou hier gevaarlijk zijn, niet veilig.
Maar ik ben hier nu een jaar en heb mij nog nooit onveilig of bedreigd gevoeld.
De mensen sluiten je in hun hart, doen er alles aan om je een goed gevoel te geven en je welkom te heten, maar vooral geven zij je het gevoel opgenomen te worden in de familie. Mandy was ook onder de indruk van mijn "familie" om mij heen, mensen die in mijn leven zijn en de band die wij met elkaar hebben, iets wat in nog minder dan één jaar is opgebouwd. Iets waar ik ook ontzettend dankbaar voor ben, ondanks het feit dat ik me soms eenzaam en onbegrepen voel, ben ik wel thuis hier in het fantastisch mooie Liberia.
We hebben de challenge succesvol afgerond, iets waar we beiden super blij mee zijn.
Het mooie van dit bezoek was, Mandy was een onbekende toen ze kwam, maar een sister toen ze ging.
Mommaluv thank you & Mandy we love you and we will miss you plenty ♡
Door de Mommaluv challenge, de water emmers, kreeg ik het idee om aan de armen en gehandicapten uit Tubmanburg (mensen die werkelijk niets en niemand hebben), een Kerstpakket uit te delen. Emmers gevuld met rijst, Coffee, thee, suiker en melk, kruiden en olie, zeep en ranja, gewoon iets lekkers om de Kerstdagen mee door te komen.
Dus toen Mandy weg was ben ik direct weer aan de slag gegaan om de Kerstpakketten te maken.
Father Gary had vier mensen van de kerk gevraagd om de meest kwetsbare mensen in Tubmanburg te zoeken en deze op een lijst te zetten.
Deze vier mensen zijn volgens mij huis aan huis langs gegaan en kwamen terug met een lijst van 101 namen.
Natuurlijk heb ik wel aangeven dat ik niet voor zoveel mensen een Kerstpakket kan kopen, dat red ik financieel niet.
Maar we hebben het aantal teruggebracht naar zestig mensen die wel iets extra's kunnen gebruiken.
Dus voor deze zestig mensen heb ik een Kerstpakket klaargemaakt, welke we hebben uitgedeeld in Tubmanburg, bij vooral oudere mensen, die weinig tot geen support hebben.
Tijdens het rond delen kwam ik in de verschillende communities van Tubmanburg, waar ik ontzettend geschrokken ben van de armoede in dit stadje. De mensen die ik ontmoet heb, hebben weinig tot niets, zijn alleen en er is niemand die voor hen zorgt.
Vreselijk wat een lijden, ik ben hier wel een paar dagen van onder de indruk geweest.
Twee zussen, waarvan de ene niet meer kan lopen, wonen samen, hebben beide geen kinderen, dus zorgen voor elkaar omdat er niemand anders is om voor hen te zorgen.
Doordat ik de emmer naar binnen bracht zag ik de zus die niet meer kan lopen in haar kamer.
Ze zat op een vies, door ontlasting en urine doordrenkt matras, ze kwam al een jaar niet meer buiten en gaf aan pijn te hebben.
Afgesproken dat ik haar een rolstoel geef zodat ze naar buiten kan, ook zal ik uitzoeken wat een nieuw matras kost zodat we haar kamer kunnen schoonmaken en er een nieuw matras met beschermhoes neer kunnen leggen. Daarnaast zal ik kijken of zij naar het ziekenhuis kan voor een check up.
De zus ook een ontzettend oude dame werkt nog op het land om eten voor hen beide te verbouwen, werk wat eigenlijk veel te zwaar is voor zo'n oude vrouw.
Een andere oudere dame zat in een ontzettend oude rolstoel, voor haar zal ik een rollator kopen waar zij mee kan lopen, maar ook op kan zitten. Ja zoals ik schreef, ben ik van deze huisbezoeken erg onder de indruk. Het heeft me een heel ander inzicht gegeven in mijn leven hier in Tubmanburg.
Er is veel bedrijvigheid, in het stadje, ik doe er af en toe wat boodschappen of ga uit om vrienden te ontmoeten. Hierdoor had ik een heel ander beeld van Tubmanburg, geen idee van de schrijnende armoede.
In Afrika hebben de mensen veel kinderen, kinderen die garantie zijn voor de oude dag. Als je dus geen kinderen hebt, heb je niemand die voor je kan zorgen als je oud, ziek of gehandicapt bent.
Dat is me nu duidelijk geworden tijdens de paar dagen dat ik de Kerstpakketten rond heb gebracht in mijn eigen woonplaats Tubmanburg.
Liberia is een van de armste landen in de wereld, ik dacht altijd dat dit meer zichtbaar was in Cape Mount of Gayahill waar ik elke week geconfronteerd wordt met armoede, maar nu weet ik dat er overal schrijnende armoede is in dit land.
Dat het goed is dat ik hier naar toe gezonden ben om mijn missionaire werk vorm te geven, en dat ik weet dat het nodig is om hier te zijn.
Dankbaar voor dit eerste jaar in Liberia Dankbaar voor alles wat ik opgebouwd heb en wat ik bereikt heb.
Het lijkt niet veel, maar ik weet, door mijn aanwezigheid hier, mijn zijn, kan ik een verschil maken in het leven van de mensen hier.
Dit jaar heb ik kinderen geholpen die zwaar ondervoed waren, kinderen die verbrand waren, gehandicapten zorg en aandacht gegeven, hulpmiddelen aangeboden om mensen te leren lopen, een activiteitencentrum opgezet voor ouderen, om samen te komen en verveling tegen te gaan, de varkensboerderij een nieuwe look gegeven waardoor de varkens niet meer het eten stelen van de mensen in de community, mensen die honger hadden eten gegeven, mensen geholpen met het opstarten van een eigen business en veel pasgeboren babies opgestart met een Mommaluv pakket, vriendschappen opgebouwd maar ook vrienden verloren. Veel activiteiten, veel ervaringen, veel ups en downs, mooie momenten maar ook verdrietige. Het eerste jaar heeft mij veel gebracht, ik weet dat ik hier moet zijn, en dat dit nieuwe jaar mij veel meer gaat brengen.
Dit omdat ik de weg weet, weet wat het regenseizoen betekent in dit land en wat ik nodig heb. Het wordt een geweldig mooi jaar dat weet ik zeker.
Maar ik heb dit niet alleen gedaan. Zonder jullie support, in welke vorm dan ook, was alles wat ik hier bereikt heb niet mogelijk geweest.
Dus allemaal ontzettend bedankt om naast mij te staan dit afgelopen jaar, mij te ondersteunen en in mij te blijven geloven.
Zonder jullie was dit werkelijk onmogelijk geweest.
Dus ik hoop dat jullie ook in dit nieuwe jaar aan mijn zijde blijven staan, meelopen en meeleven in mijn missionaire leven hier in Liberia
Bedankt voor alles.
Jullie kunnen me blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie:
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030
Creditnummer 2478 Ondersteuning in mijn projecten.
Creditnummer 2477 Ondersteuning in mijn werk.
Ovv C.L.E. Janssen.
Lieve en warme groet,
Colinda, Tubmanburg-Liberia ♡
