Colinda 's missie 20
1 juni 2016 - Tubmanburg, Liberia
Lieve allemaal,
Weer een nieuw verhaal over mijn leven in Liberia.
Het regenseizoen is begonnen en dat geeft een andere dimensie aan het leven hier.
Wegen veranderen in rivieren een klein gaatjes in de weg veranderd in een enorme kuil.
Het verschil tussen Ghana en Liberia is: In Ghana ligt alles stil als het regent, mensen blijven thuis en de straten zijn leeg, hier in Liberia gaan dingen gewoon door.
Waarschijnlijk zijn de mensen meer gewend aan de heftige regenbuien.
Het kan de hele dag regenen, met bakken uit de lucht vallen, en dit blijkt nog maar het begin te zijn van het echte regenseizoen.
In augustus en september kan het dagenlang regenen en nog heftiger dan wat ik nu ervaren heb.
Dus ben benieuwd hoe dit werkt en wat dan nog mogelijk is om te doen, wegen zullen onbegaanbaar worden.
Wat ik nu merk is dat het ontbreken van transport me onthoud activiteiten te ondernemen, wil graag zoveel meer doen, maar omdat ik geen eigen vervoer heb maakt het het allemaal erg lastig.
Maar goed het leven staat niet stil en er is genoeg te doen, ook al is het niet altijd even makkelijk.
Donderdag in Massatine is het ontzettend druk, de kliniek zit vol patiënten.
Weedor Shilling had geen zin om met ons mee te gaan, dus zal ik samen met Lamine de epilepsie patiënten gaan zien vandaag.
De patiënten die nu een maand medicatie hebben ontvangen doen het super goed, je ziet echt vooruitgang.
Zo mooi om te merken dat deze mensen zich werkelijk beter voelen door het gebruik van medicijnen.
Één van de patiënten kon eerst helemaal niet praten, keek versuft uit zijn ogen en als hij al wat zei was dit onverstaanbaar, nu praat hij duidelijk en kijkt helder uit zijn ogen.
Dit zijn de momenten waardoor ik weet dat ik hier moet zijn.
Siaka heeft nog steeds ontzettend veel problemen met zijn nieuwe krukken, hij blijkt er elke keer mee te vallen waardoor zijn geamputeerde been steeds meer wondjes oploopt.
Hij zegt écht zijn best te doen, de nieuwe krukken zoveel mogelijk te gebruiken, maar het is lastig, onwennig en niet fijn.
Papa Johnson, één van de oude bewoners in Massatine is enige tijd geleden naar Buchanan gegaan met zijn "dochter", maar is weer terug gekomen naar Massatine.
Papa Johnson, zorgt voor een jonge vrouw die lijd aan epilepsie. Zij ondersteunen elkaar in het dagelijks leven.
De jonge vrouw hebben we medicatie gegeven zodat zij in ieder geval deze week kan starten. Volgende week komt Weedor Shilling, en zal het intake gesprek plaats vinden.
Papa Johnson, heeft ontzettend oude krukken, het handvat is kapot waardoor hij een enorme bloedblaar op zijn hand heeft gekregen.
In overleg met Siaka krijgt Papa Johnson de "nieuwe" krukken van Siaka, omdat hij ze toch niet écht gebruikt.
En als ik met Siaka naar Ganta ga, zullen we voor hem nieuwe krukken aan laten meten. Zo helpen we elkaar.
Dat is het bijzondere van het wonen in een kleine gemeenschap.
Vandaag hebben enkele vrouwen me geroepen om de ingekochte zeepmaak producten te laten zien. Zij zullen vanaf vandaag starten met de zeepmakerij, hoop volgende week de eerste zeep in ontvangst te mogen nemen.
Dan de plastic waterzakjes.
De oude kleermaker heeft duidelijk aangegeven dat hij het niet kan, helaas, had me erg verheugd op de samenwerking met hem.
Maar een jonge man heeft zich gemeld, en aangegeven dat hij het wel kan doen.
Helaas, het resultaat is zo ontzettend slecht dat ik besloten heb niet verder met hem samen te werken.
Hij zal het douchegordijn, waar hij mee bezig is afmaken, maar dan houd onze samenwerking op.
Jammer, nu op zoek naar een goede kleermaker, waarschijnlijk in Tubmanburg.
Dinsdag ga ik weer naar Gayahills waar vandaag de president van Zuid Afrika op bezoek komt.
Hierdoor kunnen wij geen gebruik maken van de townhall, maar de grote palaver hut volstaat als ontmoetingsplaats. De president van Zuid Afrika heb ik helaas niet ontmoet maar wel Jambo Jambo het culturele masker, beetje eng, maar ook bijzonder.
Eerst verspreid ik Mommaluv, drie vrouwen zijn bevallen van een gezonde dochter, allemaal meisjes. Het is zo ontzettend leuk om contact persoon te zijn voor MommaLuv, zo ontzettend leuk om cadeaus uit te mogen delen.
Maar vooral het enthousiasme van de dorpelingen die erbij komen staan als het MommaLuv pakket uitgedeeld word, geweldig gewoon.
Na het verspreiden van Mommaluv ontmoet ik een groep vrouwen in de palaver hut.
Vandaag gaan we bezig met het schoonmaken van het verzamelde plastic. Dit wordt door de vrouwen zo goed ontvangen dat er in één keer een geweldig goede samenwerking ontstaat.
Iedereen wil iets doen, en als er geen plek is om iets te doen, zing je en vermaak je de werkende vrouwen.
Echt wat een geweldig mooi moment!
Volgende week zal de renovatie van de townhall klaar zijn en zal de tailor ingeschakeld worden om het Recycle programma in Gayahills op te zetten.
Hier word ik ontzettend blij van.
Nieuwsgierig hoe het verder gaat?
Jullie kunnen me blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie.
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030 Creditnummer 2477
Ovv C.L.E. Janssen.
Lieve en warme groet,
Colinda Tubmanburg Liberia ♡
Weer een nieuw verhaal over mijn leven in Liberia.
Het regenseizoen is begonnen en dat geeft een andere dimensie aan het leven hier.
Wegen veranderen in rivieren een klein gaatjes in de weg veranderd in een enorme kuil.
Het verschil tussen Ghana en Liberia is: In Ghana ligt alles stil als het regent, mensen blijven thuis en de straten zijn leeg, hier in Liberia gaan dingen gewoon door.
Waarschijnlijk zijn de mensen meer gewend aan de heftige regenbuien.
Het kan de hele dag regenen, met bakken uit de lucht vallen, en dit blijkt nog maar het begin te zijn van het echte regenseizoen.
In augustus en september kan het dagenlang regenen en nog heftiger dan wat ik nu ervaren heb.
Dus ben benieuwd hoe dit werkt en wat dan nog mogelijk is om te doen, wegen zullen onbegaanbaar worden.
Wat ik nu merk is dat het ontbreken van transport me onthoud activiteiten te ondernemen, wil graag zoveel meer doen, maar omdat ik geen eigen vervoer heb maakt het het allemaal erg lastig.
Maar goed het leven staat niet stil en er is genoeg te doen, ook al is het niet altijd even makkelijk.
Donderdag in Massatine is het ontzettend druk, de kliniek zit vol patiënten.
Weedor Shilling had geen zin om met ons mee te gaan, dus zal ik samen met Lamine de epilepsie patiënten gaan zien vandaag.
De patiënten die nu een maand medicatie hebben ontvangen doen het super goed, je ziet echt vooruitgang.
Zo mooi om te merken dat deze mensen zich werkelijk beter voelen door het gebruik van medicijnen.
Één van de patiënten kon eerst helemaal niet praten, keek versuft uit zijn ogen en als hij al wat zei was dit onverstaanbaar, nu praat hij duidelijk en kijkt helder uit zijn ogen.
Dit zijn de momenten waardoor ik weet dat ik hier moet zijn.
Siaka heeft nog steeds ontzettend veel problemen met zijn nieuwe krukken, hij blijkt er elke keer mee te vallen waardoor zijn geamputeerde been steeds meer wondjes oploopt.
Hij zegt écht zijn best te doen, de nieuwe krukken zoveel mogelijk te gebruiken, maar het is lastig, onwennig en niet fijn.
Papa Johnson, één van de oude bewoners in Massatine is enige tijd geleden naar Buchanan gegaan met zijn "dochter", maar is weer terug gekomen naar Massatine.
Papa Johnson, zorgt voor een jonge vrouw die lijd aan epilepsie. Zij ondersteunen elkaar in het dagelijks leven.
De jonge vrouw hebben we medicatie gegeven zodat zij in ieder geval deze week kan starten. Volgende week komt Weedor Shilling, en zal het intake gesprek plaats vinden.
Papa Johnson, heeft ontzettend oude krukken, het handvat is kapot waardoor hij een enorme bloedblaar op zijn hand heeft gekregen.
In overleg met Siaka krijgt Papa Johnson de "nieuwe" krukken van Siaka, omdat hij ze toch niet écht gebruikt.
En als ik met Siaka naar Ganta ga, zullen we voor hem nieuwe krukken aan laten meten. Zo helpen we elkaar.
Dat is het bijzondere van het wonen in een kleine gemeenschap.
Vandaag hebben enkele vrouwen me geroepen om de ingekochte zeepmaak producten te laten zien. Zij zullen vanaf vandaag starten met de zeepmakerij, hoop volgende week de eerste zeep in ontvangst te mogen nemen.
Dan de plastic waterzakjes.
De oude kleermaker heeft duidelijk aangegeven dat hij het niet kan, helaas, had me erg verheugd op de samenwerking met hem.
Maar een jonge man heeft zich gemeld, en aangegeven dat hij het wel kan doen.
Helaas, het resultaat is zo ontzettend slecht dat ik besloten heb niet verder met hem samen te werken.
Hij zal het douchegordijn, waar hij mee bezig is afmaken, maar dan houd onze samenwerking op.
Jammer, nu op zoek naar een goede kleermaker, waarschijnlijk in Tubmanburg.
Dinsdag ga ik weer naar Gayahills waar vandaag de president van Zuid Afrika op bezoek komt.
Hierdoor kunnen wij geen gebruik maken van de townhall, maar de grote palaver hut volstaat als ontmoetingsplaats. De president van Zuid Afrika heb ik helaas niet ontmoet maar wel Jambo Jambo het culturele masker, beetje eng, maar ook bijzonder.
Eerst verspreid ik Mommaluv, drie vrouwen zijn bevallen van een gezonde dochter, allemaal meisjes. Het is zo ontzettend leuk om contact persoon te zijn voor MommaLuv, zo ontzettend leuk om cadeaus uit te mogen delen.
Maar vooral het enthousiasme van de dorpelingen die erbij komen staan als het MommaLuv pakket uitgedeeld word, geweldig gewoon.
Na het verspreiden van Mommaluv ontmoet ik een groep vrouwen in de palaver hut.
Vandaag gaan we bezig met het schoonmaken van het verzamelde plastic. Dit wordt door de vrouwen zo goed ontvangen dat er in één keer een geweldig goede samenwerking ontstaat.
Iedereen wil iets doen, en als er geen plek is om iets te doen, zing je en vermaak je de werkende vrouwen.
Echt wat een geweldig mooi moment!
Volgende week zal de renovatie van de townhall klaar zijn en zal de tailor ingeschakeld worden om het Recycle programma in Gayahills op te zetten.
Hier word ik ontzettend blij van.
Nieuwsgierig hoe het verder gaat?
Jullie kunnen me blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie.
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030 Creditnummer 2477
Ovv C.L.E. Janssen.
Lieve en warme groet,
Colinda Tubmanburg Liberia ♡
