Colinda 's missie 13
2 april 2016 - Tubmanburg, Liberia
Lieve allemaal,
Weer een nieuw verhaal over mijn leven in Liberia.
Maandag ben ik met John en Jerredine naar Monrovia gegaan om geïntroduceerd te worden bij verschillende organisaties en belangrijke mensen voor de Oscar Romero School for the Deaf.
Eerst zijn we, naar de afdeling, van het ministerie van speciaal onderwijs gegaan. Hier hebben wij gesproken hoe wij speciaal onderwijs meer op de kaart kunnen zetten en een betere structuur kunnen aanbrengen in samenwerking met elkaar.
We zijn naar Hope for the Deaf geweest waar we eigenlijk hetzelfde hebben besproken, zaak om hier serieus naar te kijken en vorm te geven.
Dit zie ik als één van mijn taken in de toekomst, erg leuk om zo, op deze manier, bezig te zijn met het werk.
Daarna zijn we naar de Free Pentecostal school gegaan, waar tien van onze leerlingen onderwijs volgen.
Alleen vandaag was er maar één student aanwezig, en geen van de vertalers.
Ze gaven aan, dat de kinderen naar huis gestuurd waren, omdat de ouders of verzorgers de dag ervoor niet waren gekomen bij de ouder vergadering.
Nu moeten de ouders/verzorgers eerst naar de school komen voordat de leerlingen weer onderwijs krijgen.
Dit was een teleurstelling voor ons, vooral voor John.
John was vooral erg teleurgesteld in het feit dat wij niet gebeld zijn, of op de hoogte gesteld zijn van dit gebeuren, wij moesten er achter komen door dit onverwachte bezoek.
Mary’s Meals betaald het schoolgeld plus het geld voor transport voor deze kinderen.
Hij had echt het gevoel dat er niet serieus mee omgegaan wordt en dat zij misschien moeten stoppen met het betalen voor deze kinderen.
Nu hebben wij afgesproken dat dit mijn nieuwe werk gaat worden, dat ik in ieder geval de eerste periode wekelijks ga controleren of de tien kinderen, en hun vertalers er zijn.
Als dit niet het geval is gaan we over tot actie.
Na deze teleurstelling zijn we naar Right to play gegaan waar we gesproken hebben met de directeur.
Dit was een goed gesprek, dit gaf ons weer wat positieve energie.
Right to play heeft een programma, training of teachers(TOT) een tiendaagse workshop voor leraren in speciaal onderwijs (op spelende wijze lesgeven).
Nu hebben zij zich gericht op scholen voor de blinden in verschillende county's.
Wij vallen niet onder de county's en zijn geen school voor blinden, maar we hebben het toch voor elkaar gekregen dat onze sport leraar, Briama Sesay, mee mag doen aan deze tiendaagse workshop in Gbarnga.
Helemaal top, hier hebben we in ieder geval een voet binnen gezet.
Right to play kan ons in de toekomst veel bieden, zij hebben vaak ontzettend goede programma's en leuke sportdagen, dus nu zijn wij in beeld bij hen en dat biedt perspectief voor de toekomst.
Na de lunch, zoeken wij één van de ouders op, die haar dochter in de Free Pentecostal school heeft.
Nu blijkt dit meisje haar moeder niet op de hoogte te hebben gebracht van de ouder vergadering, en heeft gezegd dat zij vandaag naar school is.
Het blijkt dat dit meisje niet meer zo serieus is in het volgen van onderwijs, maar meer geïnteresseerd is in andere dingen. Dit valt nu onder mijn taken, ik ga hier nu serieus naar kijken en luisteren wat de studenten en de vertalers willen.
Dus mijn werkzaamheden zijn nu duidelijk en ik weet wat me te doen staat.
Dinsdag is een nationale feestdag.
De eerste president van Liberia, zijn verjaardag wordt gevierd.
Vandaag hebben wij een programma in Tubmanburg, de vrouwen spelen kickball en de mannen voetbal.
Afgelopen zondag hebben ze mij uitgenodigd om mee te spelen en mee te doen aan de georganiseerde festiviteiten.
Helemaal leuk om opgenomen te worden in de communiteit.
Mijn vriendinnen Micky, Esther en Doris kwamen om mij aan te moedigen, maar uiteindelijk hebben zij ook meegespeeld.
Ze noemen ons de "oude" garde, maar deze oudjes hebben wel gewonnen van de jongere meiden.
Een ontzettend leuke feestdag met na afloop van het toernooi lekker eten en drinken bij Total filling station. De Total filling station (Total benzinepomp) is een ontmoetingsplaats, hier komen mensen samen om te drinken en te kletsen.
Er staan tafeltjes buiten en mensen zitten om de pomp heen.
Vaak wordt er muziek gedraaid en zelfs gedanst. De benzine pomp is de ontmoetingsplaats van Tubmanburg.
Donderdag als ik naar Massatine ga merk ik dat mijn lichaam nog steeds niet helemaal gezond is en ga ik, na even het dorp in te zijn gelopen naar bed.
Malaria? Thypus? Ziek, zwak en moe!
Vrijdags ga ik naar het ziekenhuis met father Henry en worden er allerlei onderzoeken gedaan, uiteindelijk blijkt er niets aan de hand te zijn
Toch blijf ik ziek, heel vervelend als je lichaam je in de steek laat en ze niet weten wat je hebt.
De week erna nog steeds op en neer naar Monrovia om naar het ziekenhuis te gaan voor onderzoeken en resultaten.
Uiteindelijk blijk ik niets te mankeren en krijg ik het advies om rust te nemen.
Dus dit doe ik dan ook maar.
Maandags hebben wij een vergadering met Fiona de directeur van Mary’s Meals Liberia, met haar bespreken we de toekomst van de Oscar Romero School for the Deaf.
Het was een goede bijeenkomst en veelbelovend voor ons in de nabije toekomst.
Dinsdag zou Fiona weer terug vliegen naar huis maar door de aanslagen in Brussel kon ze niet vertrekken. Vreselijk wat er op dit moment speelt in de wereld. Aanslagen die gepleegd worden, wij worden gewaarschuwd, na de aanslag in Ivoorkust, om uit de buurt van luxe hotels te blijven in Monrovia.
Ze zijn bang dat hier binnenkort ook een aanslag gepleegd wordt.
We hebben vakantie, Paasvakantie.
Gedurende deze vakantie ben ik veel in de kerk en in huis. Ik slaap veel en merk dat het langzaam aan iets beter gaat
Maar me zo ziek en zwak voelen is erg vervelend, ook father Gary maakt zich zorgen.
We vieren de Pasen wat ontzettend bijzonder is. De kruisweg, door Tubmanburg, op Goede Vrijdag, stille zaterdag waar we de paaskaars aansteken en dan Paaszondag.
Gewoon erg bijzonder allemaal om dit te delen met de gemeenschap van de Katholieke kerk in Tubmanburg.
Jullie kunnen me blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie.
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030 Creditnummer 2477
Ovv C.L.E. Janssen.
En als jullie het leuk vinden om iets op te sturen dan is dit mijn adres in Liberia:
C/O National Catholic Secretariat
P.O. box 2078
46 Ashmansworth street
1000 Monrovia 10 Liberia
St. Dominic’s Parish
Tubmanburg Bomi County
Vermeld er wel mijn telefoonnummer (00321 (0) 770109922) bij, dan bellen ze mij als de post binnen gekomen is.
Lieve en warme groet,
Colinda, Tubmanburg Liberia ♡
Weer een nieuw verhaal over mijn leven in Liberia.
Maandag ben ik met John en Jerredine naar Monrovia gegaan om geïntroduceerd te worden bij verschillende organisaties en belangrijke mensen voor de Oscar Romero School for the Deaf.
Eerst zijn we, naar de afdeling, van het ministerie van speciaal onderwijs gegaan. Hier hebben wij gesproken hoe wij speciaal onderwijs meer op de kaart kunnen zetten en een betere structuur kunnen aanbrengen in samenwerking met elkaar.
We zijn naar Hope for the Deaf geweest waar we eigenlijk hetzelfde hebben besproken, zaak om hier serieus naar te kijken en vorm te geven.
Dit zie ik als één van mijn taken in de toekomst, erg leuk om zo, op deze manier, bezig te zijn met het werk.
Daarna zijn we naar de Free Pentecostal school gegaan, waar tien van onze leerlingen onderwijs volgen.
Alleen vandaag was er maar één student aanwezig, en geen van de vertalers.
Ze gaven aan, dat de kinderen naar huis gestuurd waren, omdat de ouders of verzorgers de dag ervoor niet waren gekomen bij de ouder vergadering.
Nu moeten de ouders/verzorgers eerst naar de school komen voordat de leerlingen weer onderwijs krijgen.
Dit was een teleurstelling voor ons, vooral voor John.
John was vooral erg teleurgesteld in het feit dat wij niet gebeld zijn, of op de hoogte gesteld zijn van dit gebeuren, wij moesten er achter komen door dit onverwachte bezoek.
Mary’s Meals betaald het schoolgeld plus het geld voor transport voor deze kinderen.
Hij had echt het gevoel dat er niet serieus mee omgegaan wordt en dat zij misschien moeten stoppen met het betalen voor deze kinderen.
Nu hebben wij afgesproken dat dit mijn nieuwe werk gaat worden, dat ik in ieder geval de eerste periode wekelijks ga controleren of de tien kinderen, en hun vertalers er zijn.
Als dit niet het geval is gaan we over tot actie.
Na deze teleurstelling zijn we naar Right to play gegaan waar we gesproken hebben met de directeur.
Dit was een goed gesprek, dit gaf ons weer wat positieve energie.
Right to play heeft een programma, training of teachers(TOT) een tiendaagse workshop voor leraren in speciaal onderwijs (op spelende wijze lesgeven).
Nu hebben zij zich gericht op scholen voor de blinden in verschillende county's.
Wij vallen niet onder de county's en zijn geen school voor blinden, maar we hebben het toch voor elkaar gekregen dat onze sport leraar, Briama Sesay, mee mag doen aan deze tiendaagse workshop in Gbarnga.
Helemaal top, hier hebben we in ieder geval een voet binnen gezet.
Right to play kan ons in de toekomst veel bieden, zij hebben vaak ontzettend goede programma's en leuke sportdagen, dus nu zijn wij in beeld bij hen en dat biedt perspectief voor de toekomst.
Na de lunch, zoeken wij één van de ouders op, die haar dochter in de Free Pentecostal school heeft.
Nu blijkt dit meisje haar moeder niet op de hoogte te hebben gebracht van de ouder vergadering, en heeft gezegd dat zij vandaag naar school is.
Het blijkt dat dit meisje niet meer zo serieus is in het volgen van onderwijs, maar meer geïnteresseerd is in andere dingen. Dit valt nu onder mijn taken, ik ga hier nu serieus naar kijken en luisteren wat de studenten en de vertalers willen.
Dus mijn werkzaamheden zijn nu duidelijk en ik weet wat me te doen staat.
Dinsdag is een nationale feestdag.
De eerste president van Liberia, zijn verjaardag wordt gevierd.
Vandaag hebben wij een programma in Tubmanburg, de vrouwen spelen kickball en de mannen voetbal.
Afgelopen zondag hebben ze mij uitgenodigd om mee te spelen en mee te doen aan de georganiseerde festiviteiten.
Helemaal leuk om opgenomen te worden in de communiteit.
Mijn vriendinnen Micky, Esther en Doris kwamen om mij aan te moedigen, maar uiteindelijk hebben zij ook meegespeeld.
Ze noemen ons de "oude" garde, maar deze oudjes hebben wel gewonnen van de jongere meiden.
Een ontzettend leuke feestdag met na afloop van het toernooi lekker eten en drinken bij Total filling station. De Total filling station (Total benzinepomp) is een ontmoetingsplaats, hier komen mensen samen om te drinken en te kletsen.
Er staan tafeltjes buiten en mensen zitten om de pomp heen.
Vaak wordt er muziek gedraaid en zelfs gedanst. De benzine pomp is de ontmoetingsplaats van Tubmanburg.
Donderdag als ik naar Massatine ga merk ik dat mijn lichaam nog steeds niet helemaal gezond is en ga ik, na even het dorp in te zijn gelopen naar bed.
Malaria? Thypus? Ziek, zwak en moe!
Vrijdags ga ik naar het ziekenhuis met father Henry en worden er allerlei onderzoeken gedaan, uiteindelijk blijkt er niets aan de hand te zijn
Toch blijf ik ziek, heel vervelend als je lichaam je in de steek laat en ze niet weten wat je hebt.
De week erna nog steeds op en neer naar Monrovia om naar het ziekenhuis te gaan voor onderzoeken en resultaten.
Uiteindelijk blijk ik niets te mankeren en krijg ik het advies om rust te nemen.
Dus dit doe ik dan ook maar.
Maandags hebben wij een vergadering met Fiona de directeur van Mary’s Meals Liberia, met haar bespreken we de toekomst van de Oscar Romero School for the Deaf.
Het was een goede bijeenkomst en veelbelovend voor ons in de nabije toekomst.
Dinsdag zou Fiona weer terug vliegen naar huis maar door de aanslagen in Brussel kon ze niet vertrekken. Vreselijk wat er op dit moment speelt in de wereld. Aanslagen die gepleegd worden, wij worden gewaarschuwd, na de aanslag in Ivoorkust, om uit de buurt van luxe hotels te blijven in Monrovia.
Ze zijn bang dat hier binnenkort ook een aanslag gepleegd wordt.
We hebben vakantie, Paasvakantie.
Gedurende deze vakantie ben ik veel in de kerk en in huis. Ik slaap veel en merk dat het langzaam aan iets beter gaat
Maar me zo ziek en zwak voelen is erg vervelend, ook father Gary maakt zich zorgen.
We vieren de Pasen wat ontzettend bijzonder is. De kruisweg, door Tubmanburg, op Goede Vrijdag, stille zaterdag waar we de paaskaars aansteken en dan Paaszondag.
Gewoon erg bijzonder allemaal om dit te delen met de gemeenschap van de Katholieke kerk in Tubmanburg.
Jullie kunnen me blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie.
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030 Creditnummer 2477
Ovv C.L.E. Janssen.
En als jullie het leuk vinden om iets op te sturen dan is dit mijn adres in Liberia:
C/O National Catholic Secretariat
P.O. box 2078
46 Ashmansworth street
1000 Monrovia 10 Liberia
St. Dominic’s Parish
Tubmanburg Bomi County
Vermeld er wel mijn telefoonnummer (00321 (0) 770109922) bij, dan bellen ze mij als de post binnen gekomen is.
Lieve en warme groet,
Colinda, Tubmanburg Liberia ♡
Fijn om zo te volgen wat je belevenissen zijn. Denk aan je zelf en ga zo door