Colinda 's missie 12

18 maart 2016 - Tubmanburg, Liberia

Lieve allemaal,

Weer een nieuw verhaal over mijn leven in Liberia.
Er is weer ontzettend veel gebeurd de afgelopen periode.
Leuke dingen maar ook minder leuke dingen.
Één van de minder leuke dingen is, dat ik ruim een week uit het veld geslagen ben geweest door malaria, ik was werkelijk vergeten hoe ziek en beroerd je je kan voelen door deze vervelende ziekte. Maar na een kuur, veel slapen, blijven eten en drinken ook al heb je geen trek, voel ik me weer aardig goed en kan ik mijn missionairewerk weer oppakken.

De katholieke missie compound St. Dominic’s,  bestaat uit verschillende woningen en gebouwen.
Zo heb je het huis, waar father Gary samen met father George woont, dit is het "hoofdgebouw" zij hebben een palaver hut en een prachtige tuin. Dan is er de convent waar de missie jongens wonen, zij gaan naar de St Dominic’s school, welke naast de katholieke missie ligt.
Er staat een kerk,  een kliniek (helaas niet meer in gebruik sinds de uitbraak van het Ebola virus), een Community hal waar we het bruiloftsfeest van Mambu hebben gevierd, een pastoraal centrum (voorheen technische school) en natuurlijk  de Casa Nova.
Eigenlijk is de Casa Nova gebouwd voor Amerikaanse leken,  zij hebben, in samenwerking met father Gary, dit huis neer gezet voor drie Leken-missionarissen die hier hebben gewerkt.
Father Gary vind eigenlijk dat de Casa Nova voor de Amerikaanse leken is en dat er een huis voor de Nederlandse leken moet komen,  dus één van de gebouwen word gerenoveerd in een tweekamer woning.
Nadat father Gary dit bedacht had en uitgesproken had, werd er, de dag erna, al zand gebracht en waren er werklui uit Monrovia overgekomen om hier aan het werk te gaan.
In de dagen dat ik met malaria op bed lag hebben ze keihard gewerkt en ziet het er al heel anders uit.
Dus met andere woorden, voordat het regenseizoen begint, zal ik waarschijnlijk in de nieuwe, Nederlandse woning zitten. Het huis is nog niet klaar maar het gaat erg snel
Nu weet ik, wat father Gary in zijn hoofd heeft, direct in actie omgezet wordt.
Vanuit Nederland heb ik zaden meegenomen om hier uiteindelijk te kunnen planten, nu er zo druk gewerkt wordt aan de nieuwe woning voel ik dat ik ook iets moet doen.
Dus heb ik bakjes gevuld met zand en hier de zaadjes ingeplant.
Door de hoge temperaturen hier, groeit het erg goed, je ziet al kleine groene blaadjes op komen in de pas gezaaide potjes.
Daar wordt ik zo ontzettend blij van.
Zo leuk, straks mijn eigen kruiden tuintje en een mooie bloementuin.
Donderdag hebben we een sportdag in Monrovia waar onze kinderen van de Oscar Romero School het opnemen tegen een andere doven school.
Er is een grote bus gehuurd en we vertrekken vol goede moed naar de grote stad.
Het is écht een dagje uit voor de kinderen, er word gezongen en veel gelachen.
De meisjes spelen kickball, kickball is een soort honkbal maar in plaats van een honkbal te gebruiken schiet je een gewone voetbal weg met je voet. Onze meisjes zijn erg goed in dit spel en verslaan de andere kinderen dan ook met veel punten
De jongens voetballen en ook zij zijn erg goed, ook zij winnen het spel. Het was een geweldig leuke dag en iedereen was erg uitgelaten, zingend en dansend keren we terug naar Bomi hills.
Vrijdag heb ik een meeting met John Harrison en Jerredine over mijn rol binnen ORS.
We spreken af dat John mij maandag introduceert in Monrovia bij de verschillende scholen en verschillende mensen die belangrijk zijn voor de school.
Zondag is het een heerlijke dag,  na de kerkdienst ga ik met collega's naar Blue lake.
Blue lake is een lake met blauw water,  waar mensen zwemmen en recreëren.
Zondag zijn er veel mensen, die ik al eerder gezien heb, uit Tubmanburg. Zij hebben eten, drinken en  spullen meegenomen om te spelen.
Een matras voor in het water en een autoband, een bal en rijst zakken, om zak te lopen. Zo ontzettend leuk allemaal.
Uiteindelijk nodigen ze mij uit om mee te doen met kickball, en natuurlijk doe ik enthousiast mee en we winnen.
Hierna nodigen ze mij uit voor dinsdag 15 april  om mee te spelen in de georganiseerde sportdag in Tubmanburg. Natuurlijk doe ik graag mee.
Zo merk ik meer en meer dat ik hier mijn leven vorm geef, meer inburger en thuis ben.

Jullie kunnen me blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie.
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030 Creditnummer 2477
Ovv C.L.E. Janssen.

Mijn adres in Liberia is:
C/O National Catholic Secretariat
P.O. box 2078
46 Ashmansworth street
1000 Monrovia 10 Liberia
St. Dominic’s Parish
Tubmanburg Bomi County
Vermeld er wel mijn telefoonnummer (00321 (0) 770109922) bij,  dan bellen ze mij als de post binnen gekomen is.

Lieve en warme groet,

Colinda, Tubmanburg Liberia  ♡

Foto’s

2 Reacties

  1. Inez:
    18 maart 2016
    Lieve colinda,
    Wat goed om geboren dat je zo lekker je plekje aan het creëeren bent... En wat doe je een hoop leuke dingen...
    Blijf genieten meis... Ik leef met je mee...
    Dikke knuffff
  2. Irene:
    19 maart 2016
    zo ver weg en zo'n ander leven, en soms lijkt het toch op elkaar: wij hebben hier onze AH-moestuintjes ;-)
    Als we daarmee bezig zijn denken we nu vanzelf ook aan jou.
    Wat mooi om te horen dat je daar geen vreemde bent maar er gewoon bij hoort. Ook goed om hier van doordrongen te blijven: mensen (ook als ze heel erg anders vandaan komen) zijn veel betrokkener bij de gemeenschap als die de nieuwkomer zo omarmt.