Colinda 's missie 3

22 januari 2016 - Tubmanburg, Liberia

Lieve allemaal,

Ten eerste wil ik jullie bedanken voor alle lieve, maar vooral bemoedigende reacties op mijn verhalen.
Helaas, het internet is erg traag of werkt helemaal niet, en kan ik niet terug reageren op jullie reacties.
Maar weet dat ik ze met veel plezier lees en dankbaar ben voor zulke lieve woorden.

Ten tweede hoop ik dat alles goed gaat in Nederland.
Heb inmiddels begrepen dat het nu echt winter is, en dat jullie zelfs kunnen genieten van sneeuw.
Hier is het erg heet, wij zitten in het droge seizoen, deze is van 15 oktober tot 15 april. Toch, ondanks dat de regen niet hoort te vallen, heeft het al verschillende keren geregend en zijn de nachten soms erg koud. Maar niets in vergelijking met jullie winterse kou.

Er is weer veel gebeurd, terwijl ik nog steeds niet ècht aan het werk ben.
Zoals ik geschreven heb, heb ik zaterdag de farm van Mambu bezocht om Kitty, onze rode kater mee te nemen.
Helaas, Kitty was zo bang dat we hem niet hebben kunnen meenemen die dag. Ook omdat ik niet wou dat hij in een rijstzak vervoerd zou worden.
Mambu zijn broer zou Kitty de volgende dag brengen, maar tot op heden is Kitty nog niet "gevangen" en dus nog niet in de Casa Nova gearriveerd.
We wachten dus nu geduldig af op de komst van ons nieuwe huisgenootje.

Zondags ga ik naar de kerk, gewoon bij ons op de compound, hier heb ik al enkele vriendinnen, Micky en Esther, waarmee ik hoop een leuke vriendschap op te kunnen bouwen.
De kerkgang is meer een samenkomen van de communiteit en de week doorspreken en samen zijn in gebed.
De mensen kennen mij allemaal al bij naam en geven mij het gevoel welkom te zijn in hun midden. Het voelt enorm goed onderdeel te zijn van deze Community in Bomi hills.

Maandag zijn we met father George naar Monrovia gegaan om onze papieren, (verblijfsvergunning en rijbewijs) in orde te maken. Nu blijkt, dat je alleen iets kan aanvragen als je een verblijfsvergunning hebt. Dus het rijbewijs word vrijdag aangevraagd, als ook een bankrekening.
Eigenlijk zou ik maandag bij de Oscar Romero School beginnen met werken, maar omdat we naar Monrovia zijn gegaan start ik dinsdag.
De papieren zijn namelijk ook erg belangrijk.
Daarnaast vind ik het heerlijk om even in Monrovia te zijn, genieten van internet en leuke markten.
Dinsdag was ik klaar voor mijn eerste werkdag maar helaas waren Nic Street en John Harrison niet in Tubmanburg maar beide in Monrovia.
Dus wederom werd ik gebeld dat ik nog niet start met werk vandaag.
Dus dinsdag ga ik Tubmanburg in met Beth en Nick. We gaan eerst naar Fartu, zij helpt mij met meiden dingen, om voor Beth een rok te laten maken.
Fartu laat even op zich wachten wat mij de tijd geeft om met één van de oudere mensen te praten.
Heerlijk die wijsheid van oudere mensen en de bescheidenheid. Bijzondere ontmoetingen heb ik dan, daar geniet ik enorm van.
Als Fartu komt gaan we naar de tailor en bespreken we hoe de rok van Beth gemaakt moet worden. Na ons tailor bezoek regelen Nick en ik onze telefoon zaken zodat we mobiel zijn en contact met Nederland kunnen onderhouden.
Nick gaat terug naar huis terwijl Beth en ik met twee jonge meisjes naar de markt gaan.
Ontzettend leuk! Hier ontmoet ik Fatu, een jonge vrouw met een hazelip die mij Gola leert.
Gola is één van de lokale talen die ze hier spreken.
Zij zal mijn lerares worden op zaterdagmiddag, na mijn koor repetitie.
Ja ik ben van plan om mij aan te sluiten bij het kerkkoor.
Helemaal leuk zo'n dag vertoeven in Tubmanburg, mijn nieuwe woonomgeving.
Na ons markt bezoek gaan we terug naar de Compound om eten klaar te maken voor het avondeten.
Bendu het meisje dat met ons mee is gegaan naar de markt, volgt ons naar huis.
Hand in hand lopen we terug, als echte vrienden.
Bendu en een paar andere kinderen komen bij mij op de veranda kleuren. Zo simpel maar zo leuk. Hier word ik zo ontzettend blij van. Een fijne vrije dag.
Woensdag start ik met werken bij de Oscar Romero School.
Hier ontmoet ik oude bekende uit Ghana, maar ook mensen die ik in juni ontmoet heb. Erg leuk om met zoveel liefde onthaald te worden.
Jerredine, hoofd van de school, verteld mij over Cristine Rose Taylor, een meisje van 1 jaar en twee maanden oud, die in een pot met kokend heet water is gevallen. Samen gaan we naar Cristine toe, een ontzettend mooi meisje met enorm pijnlijke brandwonden.
Ik word vreselijk geraakt door het aanzien van dit meisje in pijn.
Dit heb ik met jullie gedeeld op Facebook en fijn dat er direct zo positief gereageerd is en het eerste geld al overgemaakt is naar de Bresillac Foundation rekening. Bedankt hiervoor. Smidddags heb ik mijn eerste gebarentaal les van anderhalf uur. Ontzettend leuk om een nieuwe taal te leren, wel wat lastig, maar ik deed het niet slecht.
Donderdag ga ik met father George naar Massatine, ons wekelijks bezoek aan het lepra dorp.
Het regende dus de weg er naar toe was erg slecht.
Het was fijn om hier te zijn. Natuurlijk heb ik Kulah Harris, de melkproducten en de rijke voedingsmiddelen gegeven.
Haar zoontje William zag er erg slecht uit. Een erg opgezwollen gezicht en buik, vermoeid en een huid vol pukkeltjes. We zijn van plan William naar een voedingscentrum te brengen, maar omdat Kulah zwanger is kan dit niet.
Lastig hoor.
Een oudere man met lepra, vertelt dat hij een opgezette lies heeft. Ik adviseer hem naar Lamine te gaan en dat deze er naar moet kijken. Ik verwacht dat hij een liesbreuk heeft.
Veel zieke mensen en veel mensen met zorgvragen, die ik amper allemaal kan beantwoorden. Vind dit het meest lastige van het hier zijn.
Zoveel zieke mensen zoveel nood en zo weinig mogelijkheden. Hier word ik geconfronteerd met mijn beperkte mogelijkheden, en ook nog te weinig kennis van het land en de mogelijkheden.
Goed ik ben nog niet zo lang in Liberia dus ik weet zeker, als ik gesetteld ben alles makkelijker wordt.
Donderdag bij terugkomst in de Casa Nova ontmoet ik ons nieuwe huisgenootje, Kitty is er. Wat een ontzettend lief katje, gelukkig voelt jij zich snel thuis.
Echt leuk, om te merken dat mijn leven steeds meer vorm krijgt en dat ik steeds meer gesetteld raak.
En fijn om te weten dat jullie mij en mijn werk een warm hart toe dragen. Bedankt hiervoor.

Jullie kunnen me blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie.
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030 Creditnummer 2477
Ovv C.L.E. Janssen.
Voor Cristine Rose Taylor gebruik Creditnummer 2478.
Ovv C.Janssen (Cristine Taylor)

Lieve en warme groet,

Colinda, Tubmanburg Liberia ♡

3 Reacties

  1. Martin:
    22 januari 2016
    Een mooi verhaal colli bolli en fijn om te lezen dat je je draai daar kunt vinden
  2. Karin sipkens:
    22 januari 2016
    He Collinda, wat fijn dat je zulk mooi werk mag doen op zo n mooie bijzondere plek.
    Jevriep vroeger bij de douane( toen we visumgedoe hadden in Roemenie) al ik ben een zuster van de missie. Het is je echt gelukt om sat te worden.
    Stiekem ben ik best jaloers hoor.
    Veel succes met alles wat je gaat doen. Jouw verhalen lezend weet ik sat je dat vast gaat lukken.
    Groetjes uit een koud nederland
    ⛄❄ Karin Sipkens
  3. Maarten haan:
    24 januari 2016
    Hoi Colinda, prachtig om je verhalen te lezen. De sneeuw is hier weer weg. Zaterdag komen we met de leken weer bij elkaar. Succes en tot lezens.

    groet

    Maarten