Colinda 's missie 29

Lieve allemaal,

Weer een nieuw verhaal over mijn leven in Liberia.
Mijn lieve vriendin Monique heeft mij bezocht, uit respect heb ik dit niet vermeld in mijn vorige Blog.
Zij heeft haar ervaringen beschreven van de tweeëneenhalve week die zij samen met mij heeft beleefd.
Ze heeft een stukje met mij opgelopen, en heeft een kijkje kunnen nemen in mijn leven hier in Liberia.
Het waren voor mij bijzonder fijne, maar vooral waardevolle weken waarin ik samen met haar mijn werk en handelen heb bekeken, besproken en geëvalueerd.
Lieve Monique bedankt dat je er voor mij bent.

Liberia......een bijzonder land....

Twee en een halve week heb ik mee mogen lopen in het leven van Colinda in Tubmanburg en omgeving. Een bijzondere belevenis.
Zoals zovelen van jullie die ook de blogs lezen, had ik een beeld van haar leven dáár ....maar ik wilde het ook graag zelf beleven, weten wat het werk inhoudt, hoe het leven wordt geleefd in de gemeenschappen en vooral wát er allemaal nog te doen is aan opbouwwerk, wát hebben mensen nodig.
Na wat negatieve berichtgeving over gesignaleerde rebellen in Bomi county was mijn beeld vóór vertrek enigszins gekleurd.
Maar het tegendeel bleek waar te zijn. Liberianen zijn oprecht open en vriendelijke mensen die iedere nieuwkomer een warm welkom heten in hun midden, mensen zijn blij met de aandacht uit de meer welvarende landen. Niet alleen om het geld zoals wij westerlingen misschien denken, maar omdat ze gezien worden, niet vergeten zijn.....

Liberia draagt een zwaar verleden met zich mee van oorlogen en Ebola en dat is voelbaar. Gezinnen zijn er ontwricht, ouderen zorgen voor de kleinkinderen doordat de zoon of dochter is overleden door Ebola. Mensen praten er niet graag over, ze moeten dóór, willen graag iets bereiken. Ieder heeft zo zijn eigen dromen...
Kinderen willen graag studeren om een goed beroep te leren. Vaak is arts de eerste keuze waarbij ze dan bedenken na de studie terug te keren om hun land op te bouwen. De werkelijkheid zal de droom inhalen, simpelweg omdat het onderwijs niet voor iedereen haalbaar is. Het schoolgeld betalen is veelal een te zware last voor mensen, dus wordt er gekozen om één kind van het gezin naar school te laten gaan.
Daarnaast is het in Liberia normaal dat meisjes in hun tienerjaren moeder worden, waardoor enig perspectief mbt opleiding en/of baan  verdwijnt.

Samen met Colinda heb ik de nodige swingende kerkdiensten bijgewoond, geweldig! We hebben de dorpen bezocht waar ze werkt, ontzettend mooi! In Massatin zijn we drie dagen gebleven, het lepradorp ruim twee uur gelegen van Tubmanburg. Een mooi dorp waar gezinnen samenleven waarvan één of meer mensen lepra hebben. Zeven mensen zijn er alleen, hebben er geen familie of kinderen die naar hun omkijken. Het doel is deze mensen ook een goede oudedagsvoorziening te bieden....maar hoe?
In een meeting met de belangrijkste dorpelingen wordt duidelijk dat er nog erg veel te doen is op het gebied van community building. Colinda is de drijvende kracht als het gaat om ondersteuning van de ideeën die er zijn. Ze stimuleert mensen zelf na te denken hoe ze beter kunnen samenwerken om het dorp naar een hoger plan te tillen. Het aankloppen en de hand ophouden is er niet meer bij, daarentegen wordt er gevraagd wat een ieder hier in het dorp zelf kan bijdragen aan arbeid zodat de prijs van bijvoorbeeld de aanleg van latrines beperkt blijft. Samen werken is samen groeien, samen ontworstelen aan de armoede.
Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat Colinda ook in buurdorpen wordt uitgenodigd om met de bevolking mee te kijken naar hún mogelijkheden. Geweldig hoe we telkens weer onthaald werden met muziek en dans.

En er is natuurlijk Mommaluv, een organisatie waarvoor Colinda de kraampakketten samenstelt en aflevert. In de 2,5 week dat ik er was hebben we 4 pakketten mogen brengen naar de kersverse moeders. Iets wat heel nodig is om een jong leven in Liberia goed te laten starten. Een enkele keer wordt er een moeder van een ondervoed kindje extra geholpen. Het is geweldig om te zien hoe het geld direct  omgezet wordt in bruikbare producten. De moeders zijn er erg blij mee, waardoor bij een volgend bezoek als vanzelf zich nieuwe moeders melden met een "big belly". Zorgvuldig worden de gegevens opgenomen en foto's gemaakt om naar Nederland te sturen waar de koppeling wordt gemaakt met Nederlandse moeders. Een erg mooi initiatief.

En dat alles is wat er in een dag kan gebeuren....naast alle andere onverwachte hulpvragen. Iemand die met een kindje aan de deur staat en verteld vandaag niets te eten te hebben.....een spastisch meisje die uit alle macht probeert te lopen, maar de hulpmiddelen ontbreken....een lepra patiënt die vraagt om nieuwe schoenen omdat de plastic waterschoenen echt van alle kanten versleten zijn.....een blinde man die graag een radio wil omdat hij geïnteresseerd is in het wereldnieuws en verder niets heeft.....een meisje met het syndroom van down, wat niet als zodanig onderkend wordt en dus verstoten blijft van hulp.....een vraag voor een schooluniform, omdat het kind anders op school niet welkom is.....tig vragen, telkens weer, elke dag...... En de moeilijkheid om daarin gradaties van belangrijkheid aan te geven, wat is nú echt nodig.....wat kan nog even wachten. Want ook haar financiële middelen zijn beperkt..... Kortom een hele klus.

Wat fijn Colinda dat mensen jou weten te vinden en wat ontzettend mooi om te zien wat je allemaal doet.
Het waren bijzondere weken, mooie belevenissen.........bijzonder mooi werk!
Ik heb er waardering voor en denk velen met mij!
Liefs Monique

Jullie kunnen me blijven volgen en ondersteunen met een mailtje, in gebed of met een donatie.
Bresillac Foundation
NL 12 ABNA 0400614030 Creditnummer 2477
Ovv C.L.E. Janssen.

Lieve en warme groet,

Colinda, Tubmanburg Liberia  ♡